Obgryzanie paznokci może bowiem towarzyszyć innym zaburzeniom psychicznym, takim jak zespół nadpobudliwości psychoruchowej, zaburzenia lękowe lub depresyjne, zaburzenie obsesyjno-kompulsyjne (tzw. nerwica natręctw) czy tiki. Warto pamiętać o podstawowych zasadach postępowania z dziećmi obgryzającymi paznokcie:
Obgryzanie paznokci i skórek to problem, który u swoich pociech zauważa bardzo wielu rodziców. Czasem kłopotliwy nawyk utrzymuje się u nastolatków, a nawet osób dorosłych. Warto wiedzieć, że onychofagia jest często symptomem poważniejszych problemów, dlatego popularne domowe sposoby na obgryzanie paznokci u dzieci nie zawsze wystarczą, by się z nią uporać.
Obgryzanie paznokci jest zaliczane do czynności nawykowych razem z ssaniem kciuka, ciągnięciem za włosy czy dłubaniem w nosie. Bardzo rzadko nawyk ten pojawia się w przypadku dzieci poniżej 4. roku życia. W niektórych przypadkach obgryzanie paznokci jest niejako kontynuacją ssania kciuka.
Co robić, gdy dziecko obgryza paznokcie? Jeśli dziecko obgryza paznokcie w odpowiedzi na sytuacje stresowe i nie towarzyszą temu inne zmiany w zachowaniu dziecka (np. zaburzenia snu, utrata apetytu, lęki, zmiany nastroju) to wybierzcie się do psychologa dziecięcego, który podpowie Wam, co robić, aby wyeliminować u dziecka ten
U dzieci onychofagia jest dość częsta. Występuje jednak również u wielu osób dorosłych. W okresie dojrzewania onychofagia czasami znacząco się nasila. Według niektórych danych, obgryzanie paznokci może dotyczyć nawet jednej trzeciej dzieci, przy czym dotyczy obydwu płci jednakowo.
26FIx. obgryzanie paznokci u dzieci psycholog
